“We zijn familie”

Bij een scheiding gaat een echtpaar uit elkaar, maar vaak ook de beide families. Soms leidt dit tot grote problemen, waar kinderen de dupe van worden. “De ouders van een jongen van 11 jaar kwamen uit twee verschillende culturen,” vertelt een Eigen Kracht-coördinator. “Dat was nooit een probleem, tijdens het huwelijk was de vrouw in de buurt van de familie van haar man gaan wonen en hun kind groeide op in die familie, waarvan iedereen bij elkaar in de buurt woonde. De man kreeg last van psychosen en raakte verslaafd. Dit leidde uiteindelijk tot de scheiding. De moeder verhuisde naar een flat, de vader bleef bij zijn familie.”

Regels die verschillen
“De jongen woonde deels bij zijn vader en deels bij zijn moeder. Dat ging niet goed. Hun regels verschilden erg: bij de een was een vaste bedtijd, bij de ander ging hij slapen wanneer hij wilde. Bij de een aten ze aan tafel, bij de ander nam hij iets als hij honger had, er was altijd eten. Bij de een moest hij huiswerk maken, bij de ander werd daar niet naar gevraagd. Op school merkte de leerkracht dat het niet goed met hem ging. Hij werd drukker en ging zich agressief gedragen naar klasgenoten. Niemand kreeg grip op hem. Zijn moeder probeerde het aan te kaarten, maar daardoor ontstond ruzie. Ondertussen had zij het financieel zwaar en dat gaf veel stress. De jeugdbescherming kwam in beeld en er dreigde een uithuisplaatsing.”

Veel informatie nodig
“Toen de families dit hoorden, waren ze bereid om samen te komen. In de voorbereiding hoorde ik dat ze niet wisten wat te doen. Er was veel informatie nodig. Tijdens de planbijeenkomst waren er vier professionals: begeleiders van de ouders, een leerkracht en iemand van het Centrum voor Jeugd en Gezin. Zij gaven informatie over wat de jongen nodig had en hoe iedereen hem kon helpen, bijvoorbeeld door samen regels te stellen. Ook ging het over wat de ouders nodig hadden. De informatie leidde tot begrip, alsof ineens het kwartje viel. Daarna konden ze samen verder praten. De moeder vertelde hoe belangrijk opa en oma van vaderskant voor haar zoon zijn. De broer van vader zei dat moeder altijd naar hen kan komen voor hulp, ook financieel. De laatste afspraak in het plan was: “Als moeder ook maar iets nodig heeft voor haar zoon of zichzelf, kan ze altijd bij ons aankloppen, want we zijn familie.”

tekst: Hedda van Lieshout

Wekelijks een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Lees dan onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.