Voor de hand liggend

“Het lag zo voor de hand, maar toch dacht ik er niet aan,” vertelt de jeugdbeschermer over de situatie van een ernstig zieke moeder en haar twee jonge kinderen. De moeder had leukemie en moest vaak naar het ziekenhuis. Door de behandelingen was ze erg ziek en had ze weinig energie. Twee jaar geleden was ze gescheiden van haar man na een enorme strijd. Er was sprake geweest van huiselijk geweld en mede daardoor was de jeugdbescherming betrokken geraakt. Nu had de vader nauwelijks contact met zijn kinderen. De jeugdbeschermer maakte zich zorgen over de kinderen.

Pleeggezin
“Ik sprak met de moeder, omdat er een oplossing nodig was voor de periode van de behandeling. We moesten daarnaast ook nadenken over de kinderen in het geval ze zou overlijden. De moeder wilde hier eigenlijk niet over nadenken. Het gesprek verliep moeilijk. Ik onderzocht mogelijkheden, zoals plaatsing in een pleeggezin. Als ik op huisbezoek was, dan was er vaak familie. Zussen, ouders en nichten deden heel veel. Toch dacht ik eerst niet aan familie, ik was druk bezig mijn eigen plan te maken. Op een dag was ik op bezoek, toen een nicht binnenkwam. Ze mengde zich in het gesprek en zei dat zij zich ook zorgen maakte. Ze vroeg letterlijk: ‘Kunnen wij meedenken?’ Toen pas dacht ik aan een Eigen Kracht-conferentie.”

Opluchting
“De moeder zei meteen dat ‘iedereen al zoveel doet, ik wil ze niet nog meer belasten’. Maar de nicht antwoordde: ‘We doen het graag voor de kinderen en voor jou.’ De moeder reageerde opgelucht. Er werd een planbijeenkomst georganiseerd met familie en vrienden en ze maakten een plan voor tijdens de behandelingen. De kinderen konden dan bij de zus van hun moeder wonen. Daar kon de moeder zelf ook slapen als ze hulp nodig had. Deze tante woonde vlakbij, dus de kinderen konden elke dag naar hun moeder. De bestaande steun zou doorlopen, maar werd in het plan opgenomen. Na vier weken zou de kring weer samenkomen om te kijken hoe het gaat en om ook een plan te maken voor als de moeder niet beter wordt. Het was zo fijn dat de kinderen bij hun vertrouwde familie terecht konden. En de moeder was blij dat ze gewoon moeder kan blijven en ze de kinderen vlakbij heeft. Dat ik daar nou niet meteen zelf aan had gedacht.”

tekst: Hedda van Lieshout

Wekelijks een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Lees dan onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.