Verbonden netwerken

“Het is belangrijk dat deze kinderen nu een netwerk hebben dat verbonden is,” zei de jeugdbeschermer na afloop van een Eigen Kracht-conferentie. “Dat is in deze situatie al zo’n grote stap vooruit.” Deze jeugdbeschermer had ons gebeld met zorgen over een tweeling van drie jaar. Beide ouders waren erg jong, de moeder woonde zelfstandig, de vader woonde bij zijn ouders. De meisjes waren de ene week bij hun moeder, de andere week bij hun vader. Dat ging redelijk, maar er was geen contact tussen de families. Nu was er onenigheid ontstaan over de school waar ze straks naartoe gaan en dit had geleid tot ernstige beschuldigingen over en weer via Whatsapp en sociale media.

Kwijtraken
De jeugdbeschermer vond dat ze met elkaar om de tafel moesten, maar de beide grootouders hielden dat af. De jeugdbeschermer: “Ze waren bang de kinderen kwijt te raken. Ik zei dat ik juist wilde dat ze samen voor de meisjes konden blijven zorgen en dat ik daarom een onafhankelijke partij had gevraagd dit proces te begeleiden. Dat wilden ze wel proberen.” Mijn collega: “Het was mooi hoe de betrokken professionals het netwerk steeds duidelijk maakten dat ze vertrouwen hadden, maar dat er wel voorwaarden waren aan het plan. Een Eigen Kracht-coördinator is in gesprek gegaan met beide families om te vragen of ze om de tafel wilden, wie daarbij zou moeten zijn en wat ze nodig hadden om afspraken te maken. De hulpverleners bleven bij elke stap betrokken. Dat hielp erg, de families kregen meer vertrouwen in hen.”

Opa’s
“Voor de bijeenkomst hadden de families weinig vertrouwen in elkaar. Juist de mensen die wat meer afstand hadden en beide kanten begrepen, zorgden tijdens de bijeenkomst dat de families naar elkaar gingen luisteren. De jeugdbeschermer stelde duidelijke voorwaarden, onder andere dat ze persoonlijk over de kinderen moeten communiceren en dat ze geen ruzie maken bij het halen en brengen van de kinderen.” De jeugdbeschermer: “Toen ik terugkwam na het besloten deel, zaten de opa’s van beide families bij elkaar en zij voerden het woord. Samen. Ze hadden de tweeling gehaald en die zat op schoot bij de oma’s. Ik voelde hoe fijn het voor de meisjes is dat de families weer gewoon praten en dat ze er aan beide kanten bij horen. Het is immers de belangrijkste behoefte in het leven: verbonden zijn.”

tekst: Hedda van Lieshout

Regelmatig een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Abonneer u dan op onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.