Vastgelopen samenwerking herstellen

Een meisje van acht woont sinds drie jaar in een pleeggezin. De jeugdbeschermer wil in opdracht van de kinderrechter een plan maken voor terugplaatsing naar huis. De moeder van het meisje heeft echter aangegeven dat er allang een plan is. Dat heeft zij met familie en vrienden gemaakt, maar niemand heeft er aandacht voor. Dat komt door onenigheid tussen de pleegzorgbegeleider, de eerdere jeugdbeschermer en de ouders. Ze komen er niet uit en de huidige jeugdbeschermer vraagt of wij iets kunnen betekenen.

Herstellen
Een Eigen Kracht-coördinator start de voorbereiding van een Eigen Kracht-conferentie als herstel nodig is. Daarbij worden de ouders, de pleegzorgwerker, de pleegouders, de eerdere en de huidige jeugdbeschermer en mensen die kunnen steunen en meedenken uitgenodigd. Het doel is het delen van ervaringen en gevoelens, zodat er ruimte komt voor het plan. Tijdens de conferentie gebeurt veel, maar twee dingen vallen op.

Erkenning
De pleegouders vertellen dat ze bij de acute pleegzorgplaatsing graag van de ouders wilden horen hoe zij het meisje konden steunen: “Ze was stil en teruggetrokken en we wilden graag weten wat haar lievelingsverhaaltje was, of ze slaaprituelen had en wat ze op haar brood at.” Het was een geheime plaatsing en daardoor was er geen direct contact tussen pleegouders en ouders. De pleegzorgbegeleider had de vragen niet doorgegeven. Dit bespreken is tijdens de conferentie voor iedereen pijnlijk. De ouders reageren emotioneel nu ze horen dat de pleegouders hen erkennen als ouders die hun dochter het beste kennen en merken hoe liefdevol zij voor hun dochter zorgen.

Ruimte
De meeste boosheid gaat over communicatie die is misgegaan. Daarin heeft iedereen een aandeel. De ouders zijn vooral boos op anderen. Hierdoor dreigt stagnatie. Moeder blijft verwijten maken aan de professionals. Tot haar zus zegt: “Je hebt gelijk om boos te zijn, maar als je op deze manier praat, lost dat niets op. Niet voor jullie en voor je dochter helemaal niet.” Hiervan schrikt de moeder en verandert haar toon. Alleen van haar zus neemt ze dit aan. “Daar ontstond ruimte,” vertelt de jeugdbeschermer. “Toen kon de moeder pas horen dat wij als professionals erkenden dat we ook fouten hadden gemaakt. Pas als je elkaar echt hoort, kun je samenwerken.”

tekst: Hedda van Lieshout

Regelmatig een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Abonneer u dan op onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.