Tussenpersoon na nare scheiding

“Soms is er zoveel gebeurd, dat mensen nooit meer met elkaar in een ruimte willen zijn,” vertelt een collega deze week. “Maar als er kinderen zijn, moeten ze nog wel samen dingen regelen.” Zo ook een vader en moeder van een tweeling (9). Ze hadden een nare scheiding achter de rug en er was zoveel woede dat het niet lukte om afspraken te maken over de kinderen. De zus van de moeder belde ons omdat er een plan nodig was: “De meisjes zijn natuurlijk loyaal aan beide ouders en ze moeten voelen dat beide ouders van ze houden, dat zij van beide ouders mogen houden en dat hun ouders nog wel samenwerken.”

Twijfels
In de voorbereiding kwamen twee dingen naar voren: het verdriet van de meisjes en de moeite van de ouders om met elkaar te praten. De familie wilde samen over die twee dingen nadenken. Er was veel twijfel of de kinderen erbij moesten zijn. Sommige familieleden vonden van wel, omdat er ook naar hen geluisterd moest worden en omdat het belangrijk voor ze was. Anderen waren bang dat het te pijnlijk zou zijn en benadrukten dat de kinderen zich al zo rot voelden. In de voorbereiding is hier veel over gesproken. De Eigen Kracht-coördinator vroeg alle betrokkenen wie de ‘bruggenbouwers’ waren. Een broer van de vader: “Dat is een groot woord, maar ik weet wel een tussenpersoon tussen onze families: haar zus.”

Cadeautjesronde
Ook anderen noemden de zus van de moeder als belangrijke schakel, iedereen had vertrouwen in haar. Zij sprak in de voorbereiding al met iedereen en mede daardoor lukte het om de hele kring bij elkaar te brengen. Ze startten de kring met een ‘cadeautjesronde’ voor de kinderen, waarin iedereen iets moois zei over hen. De meisjes bloeiden op, vooral toen hun ouders aan de beurt waren. Een ander effect ervan was dat de stemming positief werd voordat ze het besloten deel ingingen. De zus stond ook als tussenpersoon in het plan. Het komende half jaar loopt de communicatie tussen de ouders via haar. Verder was het hele plan gebouwd rond de kinderen. Zij wonen doordeweeks bij hun moeder en gaan ieder weekend naar hun vader. De ouders blijven elkaar in de buurt wonen, zodat school, sport en vriendinnetjes dichtbij beide ouders zijn. Ze doen hun best niet slecht over elkaar te praten. En alle aanwezigen steunen de kinderen én beide ouders.

tekst: Hedda van Lieshout

Wekelijks een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Lees dan onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.