Thuisblijven
Wat doe je als veel mensen zich zorgen maken over iemand, maar die persoon van niets wil weten? Dat dacht een collega over na, nadat ze was gebeld door een mevrouw die zich zorgen maakte over haar achterbuurvrouw. Mijn collega: “Haar buurvrouw werd slechter ter been, vergat steeds meer, was somber en had nergens meer zin in. Toen de vrouw hoorde dat ook andere buren zorgen hadden, besloot ze iets te doen. Ze sprak erover met de buurvrouw, maar die vond het onzin. ‘Ik hoef geen hulp, ik wil niet dat iemand zich met me bemoeit,’ zei ze.”
Geen hulp
Van een vriendin had de vrouw gehoord van Eigen Kracht-conferenties. Ze sprak erover met de buurvrouw en haar zoon en dochter. De buurvrouw wilde ook hier niets van weten. Daarop belde de vrouw mijn collega om te overleggen. “Ze vertelde mij dat hun zorgen echt groot waren. De zoon en dochter wonen niet in de buurt en de buren weten niet goed hoe ze kunnen helpen. Ik heb meegedacht over mogelijkheden en wat meer verteld over ervaringen van anderen. De vrouw en de zoon zouden samen opnieuw met de buurvrouw gaan praten.” Een week later belde de vrouw opnieuw. De buurvrouw wilde geen hulp. Ze had al thuiszorg en nu ze die mevrouw kende, vond ze dat goed. Verder wilde ze absoluut niemand over de vloer.
Toelaten
De vrouw vertelt: “Ze hield alles af in het gesprek. Toen hebben haar zoon en ik twee dingen gezegd: dat haar familie en buren zorgen hebben en graag willen dat het goed met haar gaat. En daarom willen meedenken. Haar zoon zei letterlijk: ‘Als je hier wilt blijven wonen, is er een plan nodig. Wij willen je daarbij ondersteunen, maar om iedereen het te laten volhouden, zijn meer mensen nodig. Daarover willen we samen nadenken.’ Het woordje ‘thuis’ zorgde ervoor dat ze stil werd en nadacht. Thuisblijven wilde ze heel graag. Met een zucht zei ze dat ze inderdaad wel wat moeilijker ging lopen. Ze realiseerde zich dat ze mensen zou moeten toelaten. Ook al wilde ze nog steeds liever zo min mogelijk hulp, ze vond het in ieder geval goed als meer mensen zouden meedenken en er een plan gemaakt werd om zo lang mogelijk thuis te blijven wonen.”
tekst: Hedda van Lieshout
Regelmatig een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Abonneer u op onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.