“Er is geen familie die iets kan doen, daarom heb ik geadviseerd dat ze teruggaat naar Suriname.”

Heel veel ooms en tantes

“Er is geen familie die iets kan doen,” zei de hulpverlener. “Daarom heb ik geadviseerd dat ze teruggaat naar Suriname.” Mijn collega vertelt dat deze hulpverlener haar belde over een meisje van 15 dat vijf jaar met haar moeder in Nederland had gewoond. Toen moest haar moeder terug en het meisje wilde hier blijven. Ze wilde haar school afmaken en woonde nu bij haar broer. Maar dat ging niet goed. Ze voelde zich eenzaam, haar cijfers gingen omlaag en ze spijbelde. De mentor schakelde hulp in. Haar broer zei dat hij het niet aankon, hij had net een nieuwe baan en vond het pubergedag heel lastig.

Geen familie 
Mijn collega: “De hulpverlener was op zoek gegaan naar familie die iets kon betekenen, maar zei dat er buiten de broer geen familie was in Nederland. Er was geen plek beschikbaar waar ze terecht kon. Ze belde ons om te vragen of wij iets konden doen. Een Eigen Kracht-coördinator ging langs bij het meisje en vroeg: ‘Wie zijn belangrijk voor je?’ en ze vroeg dit ook aan de broer. Ze kreeg twee namen en bezocht deze mensen. In de dagen erna doken overal ooms en tantes op. Dit was geen familie, maar het waren oude buren, ouders van vriendinnen en goede vrienden van de familie. Toen zij hoorden wat er aan de hand was, gingen ze elkaar bellen.”

Zelf regelen 
De Eigen Kracht-coördinator: “Ze wisten niet wat er aan de hand was, maar toen ze hoorden dat een hulpverlener adviseerde om terug te gaan naar Suriname terwijl het meisje wilde blijven, kwamen ze in actie. Ik was nog bezig met de voorbereiding van een bijeenkomst, maar een ‘oom’ belde om te zeggen dat dit niet nodig was. Hij zei: ‘Dat regelen wij met elkaar, we komen eruit.’ Ik belde het meisje en zij zei: ‘Het komt goed, ik kan bij mijn oom en tante terecht en in de weekenden bij twee andere tantes.’ Ik was blij dat ze er zelf uit waren gekomen en kon tevreden afsluiten.” Na een maand belde de Eigen Kracht-coördinator betrokkenen en de oom zei: “We waren zo blij dat je belde. Nu zorgen wij voor ons nichtje, die eigenlijk de dochter van onze vriendin is of zoals wij dat zeggen ‘ons kweekje’.”

 

tekst: Hedda van Lieshout

Regelmatig een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Abonneer u dan op onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.