“Gewoon zitten bij mijn grote broer”

“Dat iemand het weet en je niet afwijst, dat maakt het verschil,” vertelt Marjolein. Zij werkt als psycholoog bij 113 en deelt haar persoonlijke ervaring. “Ik ben lang heel depressief geweest en leefde geïsoleerd. Ik zocht met niemand contact, want ik voelde me te veel tot last. Ik had het gevoel dat ik het niet waard was om geholpen te worden en ik wilde mensen niet te dichtbij laten, omdat ik er dan niet uit kon stappen. De stap om iemand iets te vertellen was te groot. Totdat ik bij de crisisdienst kwam en daar voor de keuze werd gesteld: of je belt nu iemand uit je netwerk óf je wordt gedwongen opgenomen. Toen belde ik mijn grote broer.”

Samen
“Dat moest ik ter plekke doen. Hij is naar mijn huis gekomen met zijn vriendin. We hebben lang gepraat. Hij schrok erg, maar was heel begripvol. Dat had ik niet gedacht. Hij zei: ‘Als het niet goed gaat, kom je bij mij. We hoeven niet te praten, je mag gewoon zitten.’ Zo heb ik uren op een stoel gezeten als hij aan het gamen was. Ik had geen energie om te praten, maar ik wist dat ik niet alleen was. Samen zijn, voelde fijn. Door het vertrouwen in mijn broer kon ik ook langzaam anderen vertrouwen. Toen heb ik het mijn ouders verteld. Ik wilde dat eigenlijk niet, maar voor mijn broer was het nodig. Dat was een tijd voldoende: mijn ouders en mijn broer. De volgende stap was contact met lotgenoten en met hen ben ik gaan praten en praten.”

Deur open 
“Het is nu zes jaar geleden en door de keuze die ze mij gaven, zette ik de eerste stap naar herstel. Als je mij die dag bij de crisisdienst had gezegd dat ik er met mensen over kon praten, dan had ik je uitgelachen. Maar door dat eerste contact ging de deur van het slot. Heel geleidelijk ging het beter, echt stapje voor stapje. Soms nog heel moeilijk, maar ik had weer verbinding. In mijn werk voor 113 merk ik ook hoe belangrijk dat is. We kunnen met elkaar veel doen. Als iemand iets wil betekenen voor jongvolwassenen met suïcidaliteit, dan kun je kijken op www.samenmindersuicide.nl/jongvolwassenen. Alleen samen kunnen we het aantal zelfdodingen onder jongvolwassenen terugdringen. We hebben elkaar nodig!”

Denk je aan zelfmoord? Praten helpt.
Bel iemand die je kent of chat via www.113.nl of bel 113 of bel gratis 0800-0133 (24/7).

tekst: Hedda van Lieshout

Regelmatig een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Abonneer u dan op onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.