Een fijne decembermaand in de straat

“We willen voorkomen dat het weer misgaat.” zei de wijkagent toen hij ons vroeg om een buurtbijeenkomst te organiseren. Vorig jaar was er veel ellende geweest in de periode voor kerst. Jongeren hadden overlast veroorzaakt met vuurwerk, ouderen durfden de straat niet op en mensen met honden waren erg boos geworden. De politie had vaak ingegrepen. De wijkagent: “Dit jaar begon het rustig, maar intussen lopen de spanningen weer op. Er zijn al diverse incidenten geweest tussen groepen jongeren en daardoor hebben we zorgen voor de komende periode.”

Overlast
Twee Eigen Kracht-coördinatoren zijn alle deuren langsgegaan in de twee straten waar het zich vooral afspeelt, om te vragen of mensen willen meedenken. Buurtbewoners kwamen tot de vraag: ‘Hoe zorgen we samen dat we een fijne kerstperiode hebben?’ Al vrij snel werd duidelijk dat veel buurtbewoners hetzelfde gezin aanwezen als probleem: een alleenstaande moeder met drie puberzonen. Een buurman zei: “Sinds haar man is overleden, is het mis. Ze heeft haar kinderen niet in de hand, ze lappen alles aan hun laars en veroorzaken veel overlast. Niemand komt daar binnen.” De Eigen Kracht-coördinator: “Dit gezin wilde niet meewerken. We hebben gevraagd of ze wilden nadenken wat zij nodig hebben voor een fijne kerstperiode en gezegd dat ze welkom waren. Zo zijn we bij alle buurtbewoners geweest.”

Alleen
“Op een woensdagmiddag om half zes stonden wij klaar voor de bijeenkomst, met soep en broodjes,” vervolgt de coördinator. “De wijkagent, iemand van de gemeente en twee bewoners waren er. Verder niemand! Toen bleek dat een hele groep buiten al een beetje begonnen was. We hebben iedereen binnengevraagd. Na onze introductie kwam ook de vrouw binnen met één zoon. We hebben een ronde gemaakt met de vraag wat er voor ieder speelde.” De vrouw zei: “Ik heb last van zeurende buren.” De anderen reageerden boos, maar één buurvrouw zei: “Het moet ook wel zwaar voor jou zijn.” Toen de beurt weer bij de vrouw kwam, vertelde ze hoe alleen ze zich voelde. De overbuurvrouw gaf haar een knuffel. Daarmee was het zeker niet opgelost, maar het was een doorbraak, waardoor ze vrij snel toekonden naar het maken van een plan. Daarin zat steun voor de vrouw, een plek voor alle jongeren en afspraken over vuurwerk. Een buurman zei aan het eind: “Laat december nu maar komen.”

tekst: Hedda van Lieshout

Regelmatig een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Abonneer u dan op onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.