“Op school konden we er met de kinderen over praten, maar in de wijk ging het mis. Al gauw ging het ook over het azc dat in de wijk gekomen was."

Beeldvorming verandert door luisteren

Boosheid en onbegrip zijn emoties waar Eigen Kracht-coördinatoren vaak mee in aanraking komen in de voorbereiding van Eigen Kracht-conferenties. Mensen die niet met elkaar willen praten. Soms omdat er ruzie is, soms omdat bepaalde beelden over elkaar het gesprek belemmeren. Deze week vertelde een collega wat er kan gebeuren als mensen ondanks negatieve emoties en beelden toch naar elkaar luisteren.

Rumoer in de wijk
Een gemeente belde in verband met onrust in een kleine wijk. Het was begonnen op een basisschool, door onenigheid in de klas. Ouders gingen zich hierin mengen en er ontstond rumoer in de wijk. “Op school konden we er met de kinderen over praten, maar in de wijk ging het mis. Al gauw ging het ook over het azc dat in de wijk gekomen was, zonder dat de wijkbewoners hierover hadden kunnen meebeslissen. Daarna stond iedereen tegenover elkaar,” zegt een leerkracht van de school. De gemeente wilde rust in de wijk en een Eigen Kracht-coördinator begon met de voorbereiding van een bijeenkomst.

Nuance
Hij ging de huizen langs om mensen te vragen of ze wilden meedenken over een plan. Al gauw ontstond de vraag ‘Hoe kunnen we zorgdragen voor een veilige en fijne buurt?’ Op de bijeenkomst waren 28 mensen aanwezig, met verschillende culturele achtergronden. “We gebruikten de talking stick, zodat iedereen de kans kreeg zijn of haar verhaal te doen,” vertelt de Eigen Kracht-coördinator. “In de eerste ronde deelden veel mensen vooral hun boosheid, maar er waren ook mensen die meer nuance inbrachten en zo ontstond meer rust.” Alle gedachten en gevoelens werden gedeeld. “We waren in staat naar elkaar te luisteren, elkaars verhalen echt te horen,” zegt een buurtbewoonster. “Het gaf ineens een goed buurtgevoel om zo gemeenschappelijk met elkaar te kunnen spreken.”

Gewoon gezinnen
De dag na de conferentie kreeg de Eigen Kracht-coördinator een e-mail. Daarin beschreef een buurtbewoner hoe haar buurman die altijd zeer fel was geweest over het azc, nu in de tuin van een Afghaanse familie aan het werk was. “Als je elkaar ziet en hoort en echt kunt luisteren, dan verandert je beeldvorming,” schreef ze. “Ineens zijn we allemaal gewoon gezinnen, die met elkaar samenleven in een wijk en dan heb je een gemeenschappelijk belang.”

tekst: Hedda van Lieshout

 

Regelmatig een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Abonneer u dan op onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.