Aan de slag met korte lontjes

Vorige maand werd ik gebeld door een buurtcoördinator die zijn zorgen uitte en vroeg of wij konden helpen in zijn buurt. Hij beschreef wat er volgens hem aan de hand was: “In deze buurt zijn altijd al spanningen en ik merk dat de spanning nu oploopt. Mensen worden het thuis zitten zat, de lontjes worden korter en er is weinig afleiding. Daarnaast denken mensen verschillend over de coronamaatregelen: sommigen volgen die strikt en anderen vinden die overdreven. Dat leidt onder meer tot verschillende manieren van omgaan met situaties. Sommige buren komen gewoon bij elkaar, anderen vinden dit niet kunnen. Daar wordt dan over gepraat. Niet mét elkaar, maar over elkaar.”

Gestopt met de kring
De buurtcoördinator wilde aan de slag in de wijk. Omdat de betrokkenen geen live-training wilden, deden we een aantal dagdelen online training met een groep beroepskrachten uit de wijk. Tijdens het tweede dagdeel deden we een rondje ‘ervaringen delen’. Het was prachtig om te zien dat bijna iedereen in de praktijk had gewerkt met wat we besproken en geoefend hadden: het groter maken van de kring, open vragen stellen, kringen begeleiden, regie bij de mensen laten. Een jeugdwerker: “Bij een incident maakte ik een kring en dat ging meteen helemaal mis. Het werkte niet. De eerste jongeren vertelden rustig wat er was gebeurd, maar de vierde zei alleen: ‘Ik ga hem gewoon steken.’ Ik schrok zo, dat ik gestopt ben met de kring en hem apart heb genomen.”

Vervolg georganiseerd
Een vrouw uit het buurtteam vroeg aan de jeugdwerker wat er gebeurd zou zijn als hij door was gegaan met de kring. “Dat weet ik natuurlijk niet,” zei hij. “Maar een collega sprak door met de andere jongeren en die zeiden: ‘Dat meent hij niet, zo praat hij altijd.’ Na een paar uur kwam de jongen zelf met een vriend naar me toe en zei hetzelfde. Hij bood zijn excuses aan. Toen heeft mijn collega een vervolg voorbereid en georganiseerd met deze kring en de uitspraak van de jongen hierin besproken. Wat er gebeurde was mooi: ze lieten elkaar uitspreken. En ze reageerden op elkaar, dus ze luisteren ook. Als iemand iets tussendoor riep, zei een ander: ‘Stop daarmee, we moeten het samen doen.’ Het is slechts een eerste stap, maar geeft wel vertrouwen.”

tekst: Hedda van Lieshout

Wekelijks een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Lees dan onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.