Actueel

Soms komt er een vraag om het netwerk van iemand in kaart te brengen. Het doel is dan vooral verbinding zoeken met mensen die voor iemand belangrijk zijn. Een moeder zocht hulp bij het wijkteam in haar gemeente. Ze was net gescheiden en woonde nog in haar huis, maar dat stond te koop. Ze had nog geen andere woonruimte. Ook zocht ze hulp voor haar paniekaanvallen. Het wijkteam bood hulp, maar er bleek meer nodig. Een voorwaarde voor het krijgen van meer hulp was een netwerkonderzoek.

“Ik wist wel dat ik veel meer deed dan ik zou moeten doen, maar ik vond hem zo zielig,” vertelt een thuiszorgmedewerker over haar werk bij een oudere man. “Ik zag hem steeds in zijn eentje zitten en gunde hem zoveel meer.” Ze deelde dit tijdens een intervisiebijeenkomst waarin het ging over verbinding met het informele netwerk van de ouderen voor wie ze werken. We bespraken het feit dat mensen in de zorg vaak automatisch van alles voor ouderen regelen en daarbij veel overnemen. Zij herkende dat: “Ik ben dat zo gewend."

Eind december kwam het Tijdschrift voor Herstelrecht uit met als thema ‘Herstelrecht en intrafamiliaal/partnergeweld: een (on)gelukkige verbintenis. In het artikel ‘Gezond verstand zit in elke familie, Kinderen sneller veilig door samenwerking met het informele netwerk’ deelt een collega de ervaring dat het investeren in het informele netwerk bij situaties van geweld vaak kan zorgen voor het doorbreken van patronen die geweld in stand houden. In 2023 was bij eenderde van alle aanvragen naar Eigen Kracht-conferenties op enige wijze sprake van geweld.

In december verscheen 𝗧𝗶𝗷𝗱𝘀𝗰𝗵𝗿𝗶𝗳𝘁 𝘃𝗼𝗼𝗿 𝗵𝗲𝗿𝘀𝘁𝗲𝗹𝗿𝗲𝗰𝗵𝘁 nummer 3 2024, over intrafamiliaal en partnergeweld. Hiervoor schreef Jolanda Stellingwerff van de Eigen Kracht Centrale het praktijkverhaal 𝗚𝗲𝘇𝗼𝗻𝗱 𝘃𝗲𝗿𝘀𝘁𝗮𝗻𝗱 𝘇𝗶𝘁 𝗶𝗻 𝗲𝗹𝗸𝗲 𝗳𝗮𝗺𝗶𝗹𝗶𝗲 over hoe Eigen Kracht-conferenties in deze situaties werkzaam kunnen zijn.

Hoewel in de kerstvakantie de wereld een beetje leek stil te staan, gebeurden er toch veel mooie dingen. Zo was er een heel bijzondere bijeenkomst voor een familie van wie de moeder ziek was. Half december kwam een aanvraag vanuit een gemeente in het noorden van het land voor een alleenstaande moeder met een zoontje van 6 jaar. Haar ex-man en een deel van haar familie woonde in Pakistan en sprak de Nederlandse taal niet.

“Voor de kinderen zou het zo fijn zijn als er afspraken komen,” zei een jeugdbeschermer. “Maar de ouders lijken nergens toe bereid.” Ze maakte zich zorgen om een tweeling van 9 jaar die woonde bij hun vader. De ouders waren gescheiden en maakten voortdurend ruzie. Er was veel gebeurd, de omgangsregeling was stopgezet in de periode dat de moeder een alcoholverslaving had.

“Het is pijnlijk dat ik niet voor mijn zoon en dochter kan zorgen,” vertelde een vader. Hij was gedetineerd. Op het moment van zijn aanhouding was zijn vrouw opgenomen voor een verslaving en zijn kinderen waren toen in een pleeggezin geplaatst. Er was veel ruzie geweest in de familie door alles wat er gebeurd was. Intussen waren er veel gesprekken geweest en was er weer contact tussen familieleden. Ouders, broers en zussen kwamen weer op bezoek.

“We willen voorkomen dat het weer misgaat.” zei de wijkagent toen hij ons vroeg om een buurtbijeenkomst te organiseren. Vorig jaar was er veel ellende geweest in de periode voor kerst. Jongeren hadden overlast veroorzaakt met vuurwerk, ouderen durfden de straat niet op en mensen met honden waren erg boos geworden. De politie had vaak ingegrepen. De wijkagent: “Dit jaar begon het rustig, maar intussen lopen de spanningen weer op."

“Wie bepaalt wanneer het veilig genoeg is?”, vroeg een maatschappelijk werker zich af. Hij begeleidde een gescheiden vader van een vijfjarig zoontje. Voor de scheiding ging het al een tijd niet goed. Na een enorme en heftige ruzie was het uit de hand gelopen en had hij zijn vrouw geslagen. Daarna ging het erg slecht met haar en ze kon een tijd niet voor haar zoontje zorgen. De jongen werd in een pleeggezin geplaatst totdat het weer goed ging met zijn moeder.

"Het lijkt alsof iedereen zorgen heeft, behalve hijzelf,“ verzuchtte de hulpverlener. Ze belde ons over een jongen van 16 jaar die was opgepakt voor een diefstal. Hij ging niet meer naar school en hing rond met een groep jongens of zat op zijn kamer. Zijn school had een melding gedaan en inmiddels waren veel hulpverleners betrokken. Zijn ouders waren gescheiden, maar hadden goed contact.