Van twee plannen naar één plan

We werden gebeld door een man van 31 die sinds een aantal jaar in een instelling woont vanwege schizofrenie. Tot nu toe was de zorg vrijwillig, maar er waren vanuit de instelling grote zorgen waardoor zij een zorgmachtiging hebben aangevraagd in het kader van de Wet verplichte ggz. Om verplichte zorg te voorkomen, heeft de man de gelegenheid een eigen plan van aanpak maken en daarom belde hij ons. Mijn collega: “Hij kreeg twee weken om een plan te maken. We moesten toen nog zorgen voor financiering van een Eigen Kracht-conferentie, dus ik heb direct de gemeente gebeld. Gelukkig hebben zij alles heel snel geregeld en een Eigen Kracht-coördinator kon al drie dagen later starten.”

Twee kampen
Mijn collega vervolgt: “Verbinding maken met de kring was niet ingewikkeld. Er waren betrokken familieleden en vrienden. De instelling vond het echter niet nodig om de hoofdbehandelaar te betrekken bij het maken van dit plan. Zij gaven aan: ‘Prima als hij een plan maakt, zo kan hij laten zien wat hij kan en wij nemen dat mee.’ Maar het gaat hier juist om een gezamenlijk plan, van de persoon en zijn kring én de professionals. Het is belangrijk om de kracht van de kring te gebruiken, maar daarvoor moet die kring wel geïnformeerd worden. Je moet de persoon en de kring meenemen in de overwegingen. De instelling wilde meer medicatie voorschrijven. De vrienden zeiden ‘Wij herkennen onze vriend niet meer, we willen een passendere behandeling.’ Zo ontstonden twee kampen.”

Eerlijkheid nodig
Bij de planbijeenkomst was de hoofdbehandelaar niet aanwezig. De kring maakte een plan met als onderdeel van het plan stappen om meer samen te gaan werken. De aanwezigen begrepen niet waarom de instelling bepaalde keuzes maakte en werden er boos van. Naar aanleiding van het plan kwam er een gesprek tussen de hoofdbehandelaar met de man, zijn zus en beste vriend. De zus: “Eindelijk was er ruimte om alle perspectieven naast elkaar te leggen. De behandelaar vertelde eerlijk dat sommige dingen die wij wilden niet mogelijk waren. Die eerlijkheid en duidelijkheid hadden we nodig. En die eerlijkheid was mogelijk omdat wij als dierbaren erbij waren, als steun voor mijn broer. Wij konden ook vertellen wat wij belangrijk vonden en doordat we nu echt in gesprek waren, merkte ik dat ze dat serieus namen. Zo ontstond er uiteindelijk toch een ‘samenplan’.”

tekst: Hedda van Lieshout

Wekelijks een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Lees dan onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.