Universele verhalen

Tijdens de bijeenkomst van het Europese netwerk, waar ik vorige week over schreef, werden veel voorbeelden uitgewisseld. Ieder land kent eigen gewoonten en heeft eigen wetgeving, maar de landen hebben ook veel gemeen. In een kleine groep spraken we over Eigen Kracht-conferenties voor volwassenen. De achtergronden zijn vergelijkbaar: verslaving, schulden, psychiatrische problematiek, dementie en eenzaamheid. “We kregen een telefoontje van een mevrouw die zich zorgen maakte over haar buurvrouw, omdat zij bijna nooit meer buiten kwam en contact afhield,” vertelt een Europese collega. “Het was in een klein dorp, maar mensen houden zich ook daar  vooral bezig met hun eigen leven. Ieder heeft zijn eigen gezin, werk en hobby’s.”

Alleen
“Toen deze buurvrouw merkte dat het huis naast haar vuiler werd, doordat buiten vuilniszakken bleven staan, wilde ze iets doen en belde ons. Ik gaf haar tips om toch zelf contact te leggen en om de buurvrouw te vragen of we langs zouden mogen komen. Een week later belde ze terug. Ze had aangebeld. De eerste keren deed de vrouw niet open, de derde keer wel. Ze schrok van hoe haar buurvrouw eruit zag en zei tegen haar dat ze zich zorgen maakte en graag iets wilde doen. Ze merkte dat de buurvrouw blij was dat ze er was, maar dat ze niet wilde praten over wat er aan de hand was. Wel vertelde ze dat ze zich erg alleen voelde.”

Deur open
“Nu het ijs was gebroken, verliep het contact gemakkelijker. De deur ging letterlijk en figuurlijk open. De vrouw zag dat er mensen waren die wilden dat het goed met haar ging. Ze liet via haar buurvrouw weten dat we mochten komen. Stap voor stap konden we de kring om haar heen wat groter maken. Met elkaar maakten ze een plan waardoor de vrouw aanspraak kreeg, steun bij de ziektes die ze bleek te hebben en hulp bij dingen die haar niet meer zelf lukten.” Collega’s uit andere landen herkenden veel in dit verhaal: “Bij ons komt het minder voor dat er in een straat geen contact is, omdat de gemeenschap erg belangrijk is. Maar binnen die gemeenschap bestaat wel schaamte en daardoor het verzwijgen van problemen. Dan kun je dus toch heel eenzaam zijn.” In ieder land werd het belang van verbinding herkend, van delen en van samen plannen maken. Of het land nou meer of minder individualistisch ingesteld is.

tekst: Hedda van Lieshout

Regelmatig een inspirerend voorbeeld van Eigen Kracht in uw mailbox? Abonneer u op onze nieuwsbrief, hieronder kunt u zich aanmelden.