Natuurlijk is het niet altijd leuk om op groepen te wonen of dat instanties zich met jouw situatie bemoeien. Maar ik weet zeker dat als ik dit allemaal niet had gedaan, dan stond ik niet waar ik nu sta.

“Ik wil mijn ervaring delen om anderen te ondersteunen”

Angelique schrijft boek over haar leven in zorginstellingen. 

“Mijn naam is Angelique en ik woon op een zorgboerderij van stichting Ambiq. Op mijn 12e maakte ik een Eigen Kracht-conferentie mee en toen ik 19 was, heb ik met Eigen Kracht een filmpje gemaakt over hoe het toen met mij ging.

Goed verhaal
Toen mijn Eigen Kracht-conferentie gehouden werd, kreeg Eigen Kracht net wat meer bekendheid. Daarom hebben we in 2007 meegewerkt aan een voorlichtingsfilm. Zeven jaar later is er een vervolgfilm gemaakt. Inmiddels ben ik 25 jaar en heb ik besloten een boek te schrijven over mijn leven in een zorginstelling. Over zorg en over instellingen bestaan veel vooroordelen en ik wil daar graag een goed verhaal tegenover zetten.
Baas in huis
Op mijn 12e was ik al meerdere keren uithuisgeplaatst geweest. Met elkaar wilden we eraan werken om te zorgen dat ik thuis kon blijven wonen. Thuis gedroeg ik me alsof ik de baas was en ik moest leren dat er regels zijn om me aan te houden. Alles wat mijn moeder zei was volgens mij niet waar, niet goed of deugde niet. We maakten veel ruzie over dat ik al rookte. Ondanks het plan bleek later dat jaar dat thuis wonen niet meer ging. Zowel mijn moeder als ik hadden hulp nodig.

Ervaring delen
Zeven jaar later woonde ik op de zorgboerderij waar ik nog steeds woon. In het filmpje vertel ik hoe ik de Eigen Kracht-conferentie heb ervaren. Hoewel ik toch uithuisgeplaatst ben, heeft het iets voor ons bijgedragen. Het besluit om uit huis te gaan hebben we met elkaar genomen. Ook gingen we veel meer met elkaar praten. Ik vond het erg leuk om terug te kijken. Ook omdat ik het van belang vind om andere mensen te ondersteunen en mijn ervaring te delen. Aan het eind van de film vertel ik dat ik op bezoek ga bij mensen met een hondenopvang. Daar heb ik ruim anderhalf jaar gewerkt. Totdat er teveel van mij gevraagd werd, toen ben ik gestopt. Ik kan nogal doordraven in voor iedereen klaar staan, daarom was het niet langer goed voor mij.

Opleidingen
Ik heb al acht jaar een relatie. Wij wonen samen binnen de boerderij. Dat zie en hoor je niet veel, maar het gaat supergoed tussen ons. Wij hebben samen een kat. Niet iedereen mag een huisdier op de groep, maar je kunt er wel naar toe werken. Het is sinds het vervolgfilmpje zes jaar verder. Met plezier werkte ik met de honden tot het niet langer meer ging. Ook met behulp van een reïntegratietraject vanuit het UWV vroeg het teveel van mij. Toch ben ik opleidingen gaan volgen om meer uit mezelf te halen. Met hulp vanuit de groep waar ik woon. Ik heb een opleiding nagelstyliste gedaan. Daarna deed ik een vervolgcursus ‘nail-art’, een cursus mani-pedicure, een opleiding wimperstyliste en schoonheid totaal. Alle opleidingen heb ik succesvol afgerond.
Minder vooroordelen
Ik merk dat er veel onbegrip is in de buitenwereld over zorginstellingen. Ze zijn vaak slecht in het nieuws. Dat vind ik jammer, want het is niet alleen maar slecht. De goede verhalen hoor je nooit. Daarom ga ik een boek schrijven over mijn leven in een zorginstelling. Natuurlijk is het niet altijd leuk om op groepen te wonen of dat instanties zich met jouw situatie bemoeien. Maar ik weet zeker dat als ik dit allemaal niet had gedaan, dan stond ik niet waar ik nu sta. In mijn boek schrijf ik het allemaal echt als hoe ik het ervaren heb en hoe ik mij erbij heb gevoeld. Ik ben nog bezig met schrijven. Uiteindelijk wil ik het gaan uitgeven. Voor ouders/verzorgers, maar zeer zeker ook voor de jongeren. Misschien kan ik hen ondersteunen met mijn ervaring en gaan ze er anders naar kijken. Wie weet is het ook voor mensen die een vooroordeel hebben over groepen. Ik vind het heel erg dat als je al uit een moeilijke thuissituatie komt je ook nog eens jezelf moet gaan bewijzen tegenover de buitenwereld. Vooroordelen verdwijnen vast nooit helemaal, maar ik hoop wel dat het minder wordt. Al bereik ik één persoon met mijn boek, dan is het toch weer één vooroordeel minder!

Kracht
De Eigen Kracht-conferentie heeft mij kracht gegeven om door te gaan. Het heeft mijn moeder en mij dichter bij elkaar gebracht tot op de dag van vandaag. Met haar gaat het goed na een zware periode. Ze bouwt haar werk weer op. Ook met mijn broertjes gaat het supergoed. Mijn oudste broertje woont bij mijn opa en oma en werkt volledig. Mijn jongste broertje woont in een gezinshuis en gaat nog naar school. Misschien vraag je je af waar mijn vader blijft in het verhaal, maar daar heb ik al ongeveer zeven jaar geen contact meer mee.

Actie voor steun
Omdat het uitgeven van een boek best veel geld kost, heb ik een inzamelingsactie opgezet. Ik hoop dat het me lukt om € 2.000,- bij elkaar te krijgen. Willen jullie mij helpen? Doneren gaat heel eenvoudig via een speciale donatiewebsite:
https://www.doneeractie.nl/help-jij-mij-om-mijn-boek-te-laten-uitgeven/-36716
Het zou toch gaaf zijn als mijn boek daadwerkelijk in de winkels terechtkomt? Alvast onwijs veel dank voor jullie steun. Ik ga hard mijn best doen om een mooi boek te maken!”