“Het verbaasde mij hoeveel krediet ik nog had.”

Van de alcohol afblijven met hulp van vrienden en familie

Om iets voor twee ’s middags belt hij aan, gehuld in een regenbroek en sportieve trui. Hij stelde voor het interview in Zwolle plaats te laten vinden, dan zou hij vanuit Amsterdam komen fietsen. Dit bleek geen grapje. Gaandeweg het gesprek blijkt dat fietsen en vervoer als een rode draad door het leven van Huub Theunissen lopen. Een jaar geleden was zo’n fietstocht ondenkbaar. Huub: “De dag heb ik nog helder voor de geest: op een voorjaarsdag, begin april, meldde ik mij bij de Jellinekkliniek met een drankverslaving. Ik was er erg slecht aan toe, balanceerde op het randje.” Een intensieve periode van behandeling en begeleiding volgt.

Isoleren
“In de jaren negentig organiseerde ik met mijn bedrijf fietsvakanties in Indonesië,” vertelt hij. “Toen het daar door de machtswisseling onrustig werd, liep het aantal boekingen sterk terug en ben ik gestopt. Terug in Nederland vond ik werk als allround taxichauffeur. Een druk bestaan, met lange werkdagen. Daardoor ging ik mij steeds meer isoleren. Op een gegeven moment raakte ik aan de cocaïne. Het lukte mij zelfstandig om daar vanaf te komen, maar helaas kwam daar drank voor in de plaats.” Toch komt er een moment dat Huub ook klaar is met de alcohol. Alleen lukt het hem niet om daar zelf vanaf te komen.

Contact netwerk herstellen
“Tijdens de behandelingen in de Jellinekkliniek en later in het neuropsychologisch ziekenhuis startte ik langzaamaan weer met fietsen en met het opbouwen van mijn conditie,” zegt Huub. “Het ging stap voor stap beter. Ik kon weer naar huis en startte met dagbehandeling. In het najaar wees een kennis mij op de mogelijkheid van een Eigen Kracht-conferentie. Hij kende dit besluitvormingsmodel en opperde het als mogelijkheid om het contact met mijn sociale netwerk te herstellen. We hebben in het weekend contact met de Eigen Kracht Centrale gezocht en aan het eind van de week had ik al een gesprek met de Eigen Kracht-coördinator.”

Meedenken
In de eerste ontmoeting met de Eigen Kracht-coördinator kreeg Theunissen uitleg over de Eigen Kracht-conferentie, welke rol professionele hulpverlening daarin heeft en wat er van hem zelf verwacht werd. Huub: “Ik had zelf alvast namen van vrienden en familieleden opgeschreven die ik graag wilde vragen voor de conferentie. Daarna ging het snel. Ik heb een aantal mensen zelf benaderd en de coördinator heeft iedereen persoonlijk geïnformeerd over wat een Eigen Kracht-conferentie is en of zij daarbij aanwezig wilden zijn. Hij regelde de ruimte en eten voor de conferentie. Twee à drie weken later vond de Eigen Kracht-conferentie plaats. Het mooie was: iedereen die op mijn lijstje stond was aanwezig. Zestien vrienden en familieleden namen de moeite om met me mee te denken.”

Krediet
“Het doel van mijn conferentie was het herstel van de contacten met de aanwezigen. Door mijn drank- en drugsgebruik had ik deze verwaarloosd. Zo’n sterke kring van mensen om mij heen zou mij kunnen helpen om niet in mijn oude gedrag te vervallen. Het was een warm weerzien, sommige vrienden had ik al jaren niet meer gezien. Het verbaasde mij echt hoeveel krediet ik nog bij hen had. Ik merkte dat als ik laat zien dat ik serieus ben, zij mij ook serieus nemen. Twee hulpverleners, van het Leger des Heils en van de Jellinekkliniek, hadden hun bijdrage geleverd via een brief. Die inbreng raakte mij echt, beide brieven heb ik uitgeprint. De Eigen Kracht-conferentie verliep vlot, na vier uur lag het plan op tafel. Er staan onder andere verplichtingen in van mij naar mijn familie en vrienden én naar de hulpverleners. Ik heb beloofd elke dag een kort verslag te mailen naar alle aanwezigen over hoe ik mijn dag heb beleefd. En even bellen met iemand. Over wat ik heb gedaan. Inmiddels hebben er twee evaluatiemomenten met een aantal van hen plaatsgevonden. Dat dagelijkse belletje hebben we nu geschrapt.”

Concrete oplossingen
Vijf maanden na de Eigen Kracht-conferentie blijft de stijgende lijn zich voortzetten. Huub: “Naast steun ervaar ik ook weer de gezelligheid van vrienden. Van een aantal vrienden samen kreeg ik een museumjaarkaart. We hebben al verschillende musea bezocht. Dit soort concrete oplossingen zijn belangrijk voor mij. Professionals kunnen dit soort afspraken niet maken met cliënten. De inbreng van mijn coach van het Leger des Heils was ook belangrijk voor mij, maar van een andere orde. Ik heb nu nog eenmaal per week een afspraak bij Jellinek. Negentig procent van hun cliënten krijgt te maken met een terugval. Mijn vrienden vragen soms wanneer dat bij mij gaat gebeuren, maar ik ben vastbesloten om bij de tien procent te horen die daaruit blijft. Dankzij mijn eigen kracht-kring weet ik dat het goed gaat, ik heb in ieder geval weer een klankbord.”

Voorkom terugval
Met zijn verhaal wil Huub anderen met een (ex)verslavingsprobleem aanmoedigen familie en vrienden te betrekken om een verslaving aan te pakken en om terugval te voorkomen.. “Als ik het alleen had moeten doen was het een stuk zwaarder. Laat zien dat je er echt vanaf wilt. Blijvend. Dan is de kans dat zij je willen steunen groter.” Binnenkort schuift Huub aan bij gespreksgroepen binnen de Jellinekkliniek om te vertellen over zijn ervaringen.